Help

De telefoon gaat, nanne is even van het land afgehaald want hij ging iets te veel liggen.

De blubber zakt naar mijn enkels, mijn eten smaakt niet meer, ik ga niet op de fiets maar met de auto.

Ik kom op het pad, hij ziet me en kijkt vriendelijk met zijn oortjes. Hij is aan! We lopen en lopen over het pad.

Natuurlijk een flashback aan 11 november….

doet hij anders, hoe was het toen, hij is aan maar heeft ook pijn.

Ik zet hem even weg, en gaat meteen liggen.

Ik pak hem weer, en gaat direct staan…. dat is een goed teken.

Nog een pijnstillertje toe, ik zet hem terug maar gaat weer liggen. Nu rollen, met zijn neus de lucht in, nanne is ziek.

De eerste veearts had geen tijd, de volgende komt er aan. Hopen dat Nanne er snel weer is. Het is nog niet zijn tijd, dit is de tijd waar we zo lang op hebben gewacht, namelijk de tijd van grazen… de tijd van lange zomerse dagen… de tijd van ik&ik en de tijd waarin we opnieuw zo intens genieten van elkaar.

Je krijgt een lekkere cocktail injectie en eigenlijk zie ik je met de minuut opknappen. Dit komt goed zegt de arts, de gasbel zit aan het eindje! Ik blijf bij je in de buurt…. We wandelen en rusten…. Later op avond lekker draven om je ouwe lekkere darmpjes weer op gang te helpen. Warm water spuit ik in je mond zodat je slikt en vocht krijgt. Het is 22.30….. een bescheiden scheet …. En ik leg mijn oor aan je buik! Het was eerder op de avond stil daarbinnen maar om 22.30 hoor ik het weer borrelen! We lopen en draven nog een keertje voor de nacht en met vertrouwen geef je al mijn liefde. Tot morgen schatje, het komt goed!

De volgende dag is het goed! Hij eet…. Dat was de eerste zorg. Ik wilde weer water in spuiten maar hij dacht dat kan ik nu zelf weer…. En drinkt uit zijn waterbak. Hij loopt lekker en poept weer. Ja hoor hij is aan! Hij doet het en we zijn er weer doorheen. Zucht! Snel weer achter ons laten en genieten. Die 28 jaar tikken we binnenkort aan! Man man wat ben ik trots op je!